Terug naar vraagbaak overzicht
Emergente eigenschap
kyar stelde deze vraag op 24 september 2020 om 19:14.
Hallo,
Ik snap niet wat een emergente eigenschap is, ik heb het op internet opgezocht, maar toch vind ik het lastig. Zou iemand mij de betekenis ervan willen vertellen (Zodat ik dat ook zo voor mijn toets kan leren) en misschien een voorbeeld of uitleg?
Ik heb nog een vraag, als iemand dit snapt zou het mij heel erg helpen. Het stukje met het pijl is het stukje waarvan ik de zin niet snap en wat wordt er bedoeld met concentratierichting.....?
Dit is de zin: Alle stoffen die een cel in- of uitgaan passeren het celmembraan. Alleen CO2, O2 en vetachtige stoffen gaan er gemakkelijk door. Andere stoffen passeren het celmembraan door transporteiwitten. Die vormen transportpoortjes. Zo heeft elk stof zijn eigen type poortje ---> ''Sommige eiwitten vormen poortjes met een POMPFUNCTIE. Daarmee kan een cel moleculen tegen de concentratierichting in naar binnen of buiten brengen.''
Bedankt.
Met vriendelijke groet
Reacties:
kyar plaatste:
Ik snap niet wat een emergente eigenschap is,
duidelijker dan hier:
https://www.studiobiologie.nl/KB2/H17_01/index2f.html
kan ik het ook niet uitleggen:
De cel die ontstond uit een samenspel tussen de verschillende moleculen, was tot veel meer in staat dan de afzonderlijke componenten.
Bij de overgang van het organisatieniveau van molecuul naar cel zorgt het ingewikkelde samenspel van de individuele moleculen voor nieuwe eigenschappen; de levenskenmerken van de cel. Men noemt dit emergentie. `Leven` is dus een emergente eigenschap. De individuele moleculen leven niet, maar dankzij alle interacties tussen al die moleculen kan de cel zich in leven kan houden.
Andere voorbeelden van dit verschijnsel:
Alle cellen in jouw lichaam vormen je als mens; mens zijn is een emergente eigenschap. Om te ademen zijn meerdere organenstelsels nodig (b.v. spierstelsel, zenuwstelsel); die stelsels ademen niet.
en verder:
kyar plaatste:
wat wordt er bedoeld met concentratierichting.....?
Bijvoorbeeld, als je een kandijklontje onderin een kopje legt en er heel voorzichtig thee langs giet, zal de concentratie suiker rond het klontje heel hoog zijn, en bovenin het kopje (nog) vrijwel nul. Maar door diffusie zal de suiker zich langzaam verplaatsen van een gebied met hoge concentratie naar gebieden met lagere concentraties, totdat na -langere- tijd de concentratie suiker overal in de thee gelijk zal zijn.
UIt zichzelf verplaatst een opgeloste stof zich dus van hoge naar lage concentratie, en dat wordt hier bedoeld met concentratierichting.
De andere kant op, de suiker uit heel het kopje weer op een bepaalde plaats in het kopje samenbrengen, dus tegen de concentratierichting in, kan (door natuurwetten) nooit vanzelf gaan.
Duidelijker zo?
groet, Jan